Mountainbike Duluth!

TEKST EN FOTO'S STEFAN MAAS

In Minnesota (VS) ontstaan verrassende mountainbikebestemmingen, soms op de restanten van een industrieel verleden. Zo realiseerde Duluth maar liefst 160 kilometer aan singletracks binnen de eigen stadsgrenzen.

Op Spirit Mountain in Duluth heerst verwarring. Mountainbikers gaan hotsend en botsend over en langs stenen naar beneden. Sommigen gaan veiligheidshalve te voet verder. Dit deel van het parcours is een slagveld voor wie mountainbiketechnisch minder begaafd is. Verrassend genoeg zijn de deelnemers aan deze Great Hawk Chase-race, onderdeel van het Bike Duluth-festival, niet alleen superfitte experts. Kleine kinderen en pubers doen mee, mannen van in de veertig, vijftig en zelfs zestig, moeders werken zich hier in het zweet. De trails zijn hier aangelegd voor ‘iedereen’, van beginner tot expert.

Nieuwe mtb-speeltuin

Spirit Mountain vormt maar een onderdeel van een ambitieus mountainbikeproject in Duluth. Maar liefst 100+ mijl (160+ km) aan singletracks worden er binnen de stadsgrenzen aangelegd, in vijf natuurparken. De 65 kilometer lange Duluth Traverse is een mtb-route die al die trailsystemen met elkaar gaat verbinden. Inmiddels is het project al voor 80% gereed en behoort Duluth tot het handjevol ‘ride centers’ dat van de IMBA, de International Mountain Bike Association, de gouden status heeft gekregen.

Drijvende kracht achter het project zijn de vrijwilligers van COGGS, Cyclists of Gitchee Gumee Shores, die daarbij nauw samenwerken met het stadsbestuur en de IMBA. Ze helpen bij het uitzetten van paden en het herstel van bestaande routes. En veranderen zo Duluth gaandeweg in een speeltuin voor mountainbikers, ook al zijn hier in de verste verte geen bergen te bekennen.

We rijden vandaag in het spoor van Dave Grandmaison van The Duluth Experience, dat momenteel helaas niet meer actief is. Zijn bedrijf organiseerde allerlei mountainbiketours, stadswandelingen, bierbrouwerij-bezoekjes en kajaktochten in een bijzondere omgeving. In 2014 werd de stad door de website ‘Outside Magazine’ uitgeroepen tot ‘Best Town Ever’. Logisch, Duluth is op steile heuvels langs het Bovenmeer (Lake Superior) gebouwd en beschikt over een flink aantal natuurparken. De afstand van het meest noordoostelijke punt naar het meest zuidwestelijke punt van de gemeentegrens bedraagt maar liefst 40 kilometer, bij een inwonertal van bijna 87.000. Er blijft, simpel gezegd, genoeg ruimte voor groen over.

Dat uitgestrekte karakter heeft ook te maken met de belofte die Duluth in zich droeg om uit te groeien tot een miljoenenstad als Chicago. Eind 19e en begin 20e eeuw was de stad booming. De regionale economie werd onder meer aangejaagd door de Mesabi Range, een ijzererts-mijnbouwgebied dat deel uitmaakt van de zogenoemde Iron Range.

De transformatie van Duluth 

In 1912 telde Duluth meer miljonairs per hoofd van de bevolking dan in welke andere plaats ook in de Verenigde Staten. En als zeehaven – via de Saint Lawrence Seaway en de Grote Meren hebben zeeschepen toegang tot Duluth – had het in die periode zelfs een leidende positie in de VS. De economie stagneerde toen na 1950 de voorraden hoogwaardig ijzererts uitgeput raakten. Het tijdperk van mijnbouw en industrie liep langzaam ten einde, Duluth moest zichzelf opnieuw uitvinden.

“Een tijdlang was het normaal dat je als jongvolwassene naar elders vertrok”, zegt Grandmaison. “Zo ging het bij mij ook.” Maar hij keerde na enkele jaren terug. “Niemand organiseerde destijds stadswandelingen of bezichtigingen. En het was moeilijk om aanbieders van mountainbiketours of kajaktrips te vinden. Mijn team en ik zagen een gat in de markt, waar we in zijn gesprongen.”

Flowing trails

In natuurpark Mission Creek draaien we de singletracks op. Dicht gebladerte beschut ons tegen de brandende zon. Vreemd, mountainbiken in een park midden in de stad, terwijl je je ergens in the middle of nowhere waant. En dat mountainbiken lijkt in Mission Creek op een soort slalommen. De bochten zijn kunstig aangelegd: schuin aflopend, zodat je ze met veel snelheid kunt nemen. En die snelheid blijf je ook houden. Flowing trails, noemen de Amerikanen dit soort heerlijke mtb-paden. Van moerassige of te rulle grond hebben we weinig last; daarover zijn een soort lage bruggetjes aangelegd die je naar vastere grond leiden.

Het is alsof Grandmaison het allemaal zo heeft uitgedacht. Op de parkeerplaats bij Mission Creek stuiten we op Emily Larson, de eerste vrouwelijke burgemeester van Duluth. Ze draagt een strakke fietsbroek, singlet en bandana. Die zondag wil ze juist met haar fatbike en vergezeld van haar partner een rondje gaan rijden. “Al ben ik eigenlijk meer een trailrunner”, zegt ze met een stralende glimlach. De burgemeester kijkt wat verwonderd. Bezoekers uit Europa, die de Duluthiaanse trails gaan testen? Wat een toeval. En toevallig staat op de parkeerplaats ook een Nederlandse met haar mountainbike, die tijdelijk in Duluth woont. De wereld is klein.

Canal Park & NW Smokehouse 

In tien minuten tijd rijden we van Mission Creek naar downtown Duluth. Het is lunchtijd. Een lange rij toeristen staat bij de balie van het populaire Northern Waters Smokehouse in Canal Park om een broodje met gerookte vis te bestellen. Grote magazijngebouwen herinneren hier nog aan het industriële verleden van dit stadsgedeelte. Sinds 1980 is Canal Park getransformeerd tot het toeristische hart van Duluth. Cafés, restaurants en antiekzaken vestigden er zich. Er is hier genoeg te beleven. In augustus is er elk weekend wel een festival of evenement in Canal Park of op het nabije evenemententerrein.

Aerial Lift Bridge

En loop je even door, dan zie je de vuurtoren van Duluth bij het Bovenmeer en de iconische Aerial Lift Bridge, een brug die in zijn geheel verticaal omhooggaat. Niet uniek in de wereld, maar zo’n constructie kom je zelden tegen. In de zomer klinkt twee keer per uur belgerinkel in Canal Park en begint het brugwegdek weer aan een reis naar boven. Voor het autoverkeer is dat ritueel natuurlijk een behoorlijk obstakel. Grandmaison: “Er bestaat zelfs een uitdrukking voor: ‘getting bridged’. Als je dat zegt, begrijpt iedereen in Duluth dat je voor de brug staat en te laat op een afspraak verschijnt.”

Big Blue Lake  

We laten Canal Park weer achter ons en pikken het spoor op van de Duluth Traverse. Regelmatig kijken we vanaf de heuvels uit over het Bovenmeer. Het grootste zoetwatermeer ter wereld lijkt wel een binnenzee; in noordoostelijke richting is geen ‘overkant’ te zien. Natuurlijk willen we graag erin springen en het mountainbikezweet van ons afspoelen. We kiezen voor een andere methode om het meer te verkennen. Als we onze wiebelige kajaks het water induwen, heerst er een serene stilte. Geen wind, geen rimpelingen, het oppervlak is glad als een spiegel. Vandaag laat de horizon verstek gaan; het blauw van het meer vloeit naadloos over in de blauwe lucht. De Aerial Lift Bridge achter ons krimpt al peddelend snel ineen tot een miniatuur. Als we weken later thuis de kajakfoto’s bekijken, beseffen we pas goed hoe mooi het Bovenmeer is op een jubelende zomerdag.

Info:

Duluth heeft een eigen luchthaven. Je kunt ernaartoe vliegen via onder meer Chicago. Voor de goedkoopste tickets – afgezien van speciale aanbiedingen – ben je circa 1100 euro kwijt. Op Mtbproject.com vind je alle informatie over de trails. Afgezien van mountainbiken, kun je in de omgeving van Duluth ook prima kajakken op het Bovenmeer en de Saint Louis-rivier.  Langs de oever van het Bovenmeer loopt ook de Superior Hiking Trail (496 km).

Voor informatie over activiteiten, accommodaties en festivals in Duluth: Visitduluth.com.